integráció

See also: integració

Hungarian

Etymology

Borrowed from Latin integratio.[1] With -áció ending.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈintɛɡraːt͡siʲoː]
  • Hyphenation: in‧teg‧rá‧ció

Noun

integráció (plural integrációk)

  1. integration

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative integráció integrációk
accusative integrációt integrációkat
dative integrációnak integrációknak
instrumental integrációval integrációkkal
causal-final integrációért integrációkért
translative integrációvá integrációkká
terminative integrációig integrációkig
essive-formal integrációként integrációkként
essive-modal
inessive integrációban integrációkban
superessive integráción integrációkon
adessive integrációnál integrációknál
illative integrációba integrációkba
sublative integrációra integrációkra
allative integrációhoz integrációkhoz
elative integrációból integrációkból
delative integrációról integrációkról
ablative integrációtól integrációktól
Possessive forms of integráció
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. integrációm integrációim
2nd person sing. integrációd integrációid
3rd person sing. integrációja integrációi
1st person plural integrációnk integrációink
2nd person plural integrációtok integrációitok
3rd person plural integrációjuk integrációik

Derived terms

  • integrációs

References

  1. Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.