iuramentum
Latin
Alternative forms
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /i̯uː.raːˈmen.tum/, [i̯uːräːˈmɛn̪t̪ʊ̃ˑ]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ju.raˈmen.tum/, [juräˈmɛn̪t̪um]
Noun
iūrāmentum n (genitive iūrāmentī); second declension
- (Late Latin) oath
- Synonyms: iūs iūrandum, sacramentum, iūrandum
Declension
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | iūrāmentum | iūrāmenta |
Genitive | iūrāmentī | iūrāmentōrum |
Dative | iūrāmentō | iūrāmentīs |
Accusative | iūrāmentum | iūrāmenta |
Ablative | iūrāmentō | iūrāmentīs |
Vocative | iūrāmentum | iūrāmenta |
Synonyms
- [Term?]
Descendants
- Aromanian: giurãmintu
- Asturian: xuramentu
- Catalan: jurament
- Friulian: zurament, ğurament
- Galician: xuramento
- Italian: giuramento
- Ladin: jurament
- Occitan: jurament
- Portuguese: juramento
- Romanian: jurământ
- Romansch: güramaint, engirament
- Sardinian: giuramentu, zuramentu
- Sicilian: juramentu
- Spanish: juramento
- Venetian: giuramento
References
- iuramentum in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.