językoznawczy
Polish
Etymology
From językoznawca + -y.
Pronunciation
- IPA(key): /jɛw̃.zɨ.kɔˈznaf.t͡ʂɨ/
Audio (file) - Rhymes: -aft͡ʂɨ
- Syllabification: ję‧zy‧ko‧znaw‧czy
Adjective
językoznawczy (not comparable, adverb językoznawczo)
- (linguistics, relational) linguistic (of or relating to linguistics)
- Synonym: lingwistyczny
Declension
Declension of językoznawczy
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | językoznawczy | językoznawcze | językoznawcza | językoznawczy | językoznawcze | ||
| genitive | językoznawczego | językoznawczej | językoznawczych | ||||
| dative | językoznawczemu | językoznawczym | |||||
| accusative | językoznawczego | językoznawczy | językoznawcze | językoznawczą | językoznawczych | językoznawcze | |
| instrumental | językoznawczym | językoznawczymi | |||||
| locative | językoznawczej | językoznawczych | |||||
Further reading
- językoznawczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- językoznawczy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.