jono

See also: Jono

Esperanto

Etymology

Ultimately from Ancient Greek ἰών (iṓn, going), likely reinforced by descendants like Polish jon.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈjono]
  • Audio:
    (file)
  • Rhymes: -ono
  • Hyphenation: jo‧no

Noun

jono (accusative singular jonon, plural jonoj, accusative plural jonojn)

  1. (physics) ion

Derived terms

Finnish

Etymology

A descriptive variant of juoni.[1] Related to Veps jono.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈjono/, [ˈjo̞no̞]
  • Rhymes: -ono
  • Syllabification(key): jo‧no

Noun

jono

  1. line, queue (straight sequence of people or items)
  2. range (line or series of mountains, buildings, etc.)
  3. (mathematics) sequence
  4. (military) file
  5. (computing) queue

Declension

Inflection of jono (Kotus type 1/valo, no gradation)
nominative jono jonot
genitive jonon jonojen
partitive jonoa jonoja
illative jonoon jonoihin
singular plural
nominative jono jonot
accusative nom. jono jonot
gen. jonon
genitive jonon jonojen
partitive jonoa jonoja
inessive jonossa jonoissa
elative jonosta jonoista
illative jonoon jonoihin
adessive jonolla jonoilla
ablative jonolta jonoilta
allative jonolle jonoille
essive jonona jonoina
translative jonoksi jonoiksi
instructive jonoin
abessive jonotta jonoitta
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of jono (type valo)
first-person singular possessor
singular plural
nominative jononi jononi
accusative nom. jononi jononi
gen. jononi
genitive jononi jonojeni
partitive jonoani jonojani
inessive jonossani jonoissani
elative jonostani jonoistani
illative jonooni jonoihini
adessive jonollani jonoillani
ablative jonoltani jonoiltani
allative jonolleni jonoilleni
essive jononani jonoinani
translative jonokseni jonoikseni
instructive
abessive jonottani jonoittani
comitative jonoineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative jonosi jonosi
accusative nom. jonosi jonosi
gen. jonosi
genitive jonosi jonojesi
partitive jonoasi jonojasi
inessive jonossasi jonoissasi
elative jonostasi jonoistasi
illative jonoosi jonoihisi
adessive jonollasi jonoillasi
ablative jonoltasi jonoiltasi
allative jonollesi jonoillesi
essive jononasi jonoinasi
translative jonoksesi jonoiksesi
instructive
abessive jonottasi jonoittasi
comitative jonoinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative jonomme jonomme
accusative nom. jonomme jonomme
gen. jonomme
genitive jonomme jonojemme
partitive jonoamme jonojamme
inessive jonossamme jonoissamme
elative jonostamme jonoistamme
illative jonoomme jonoihimme
adessive jonollamme jonoillamme
ablative jonoltamme jonoiltamme
allative jonollemme jonoillemme
essive jononamme jonoinamme
translative jonoksemme jonoiksemme
instructive
abessive jonottamme jonoittamme
comitative jonoinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative jononne jononne
accusative nom. jononne jononne
gen. jononne
genitive jononne jonojenne
partitive jonoanne jonojanne
inessive jonossanne jonoissanne
elative jonostanne jonoistanne
illative jonoonne jonoihinne
adessive jonollanne jonoillanne
ablative jonoltanne jonoiltanne
allative jonollenne jonoillenne
essive jononanne jonoinanne
translative jonoksenne jonoiksenne
instructive
abessive jonottanne jonoittanne
comitative jonoinenne
third-person possessor
singular plural
nominative jononsa jononsa
accusative nom. jononsa jononsa
gen. jononsa
genitive jononsa jonojensa
partitive jonoaan
jonoansa
jonojaan
jonojansa
inessive jonossaan
jonossansa
jonoissaan
jonoissansa
elative jonostaan
jonostansa
jonoistaan
jonoistansa
illative jonoonsa jonoihinsa
adessive jonollaan
jonollansa
jonoillaan
jonoillansa
ablative jonoltaan
jonoltansa
jonoiltaan
jonoiltansa
allative jonolleen
jonollensa
jonoilleen
jonoillensa
essive jononaan
jononansa
jonoinaan
jonoinansa
translative jonokseen
jonoksensa
jonoikseen
jonoiksensa
instructive
abessive jonottaan
jonottansa
jonoittaan
jonoittansa
comitative jonoineen
jonoinensa

Derived terms

Compounds

References

  1. Itkonen, Erkki; Kulonen, Ulla-Maija, editors (1992–2000) Suomen sanojen alkuperä [The origin of Finnish words] (in Finnish), [note: linked online version also includes some other etymological sources], Helsinki: Institute for the Languages of Finland/Finnish Literature Society, →ISBN

Veps

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.) Related to Finnish jono.

Noun

jono

  1. line (of people)
  2. queue
  3. file (column of people)
  4. caravan, convoy

Inflection

Inflection of jono (inflection type 1/ilo)
nominative sing. jono
genitive sing. jonon
partitive sing. jonod
partitive plur. jonoid
singular plural
nominative jono jonod
accusative jonon jonod
genitive jonon jonoiden
partitive jonod jonoid
essive-instructive jonon jonoin
translative jonoks jonoikš
inessive jonos jonoiš
elative jonospäi jonoišpäi
illative jonoho jonoihe
adessive jonol jonoil
ablative jonolpäi jonoilpäi
allative jonole jonoile
abessive jonota jonoita
comitative jononke jonoidenke
prolative jonodme jonoidme
approximative I jononno jonoidenno
approximative II jononnoks jonoidennoks
egressive jononnopäi jonoidennopäi
terminative I jonohosai jonoihesai
terminative II jonolesai jonoilesai
terminative III jonossai
additive I jonohopäi jonoihepäi
additive II jonolepäi jonoilepäi

References

  • Zajceva, N. G.; Mullonen, M. I. (2007), вереница, караван, очередь”, in Uz’ venä-vepsläine vajehnik / Novyj russko-vepsskij slovarʹ [New Russian–Veps Dictionary], Petrozavodsk: Periodika
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.