jurzyć

Polish

Inherited from Proto-Slavic *juriti.

jurzyć impf

(transitive, obsolete) to cause to feud, to incite, to provoke, to stir up
Synonyms: jątrzyć, waśnić
(reflexive, obsolete) to be angry [+ na (accusative) = at someone]
Synonyms: srożyć się, złościć się
(reflexive, obsolete) to be lustful
Synonym: pałać pożądliwością

Conjugation of jurzyć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		jurzyć
present tense	1^st	jurzę			jurzymy
	2^nd	jurzysz			jurzycie
	3^rd	jurzy			jurzą
	impersonal	jurzy się
past tense	1^st	jurzyłem	jurzyłam		jurzyliśmy	jurzyłyśmy
	2^nd	jurzyłeś	jurzyłaś		jurzyliście	jurzyłyście
	3^rd	jurzył	jurzyła	jurzyło	jurzyli	jurzyły
	impersonal	jurzono
future tense	1^st	będę jurzył, będę jurzyć	będę jurzyła, będę jurzyć		będziemy jurzyli, będziemy jurzyć	będziemy jurzyły, będziemy jurzyć
	2^nd	będziesz jurzył, będziesz jurzyć	będziesz jurzyła, będziesz jurzyć		będziecie jurzyli, będziecie jurzyć	będziecie jurzyły, będziecie jurzyć
	3^rd	będzie jurzył, będzie jurzyć	będzie jurzyła, będzie jurzyć	będzie jurzyło, będzie jurzyć	będą jurzyli, będą jurzyć	będą jurzyły, będą jurzyć
	impersonal	będzie jurzyć się
conditional	1^st	jurzyłbym	jurzyłabym		jurzylibyśmy	jurzyłybyśmy
	2^nd	jurzyłbyś	jurzyłabyś		jurzylibyście	jurzyłybyście
	3^rd	jurzyłby	jurzyłaby	jurzyłoby	jurzyliby	jurzyłyby
	impersonal	jurzono by
imperative	1^st	niech jurzę			jurzmy
	2^nd	jurz			jurzcie
	3^rd	niech jurzy			niech jurzą
active adjectival participle		jurzący	jurząca	jurzące	jurzący	jurzące
passive adjectival participle		jurzony	jurzona	jurzone	jurzeni	jurzone
contemporary adverbial participle		jurząc
verbal noun		jurzenie

adjective

noun

verbs