kəlîn
Khalaj
| Perso-Arabic | کَلین | |
|---|---|---|
Etymology
From Proto-Turkic *kẹlin. Doublet of gəlîn, borrowed from Azerbaijani gəlin.
Pronunciation
- (Xarrâbî) IPA(key): [kæˈliːn], [kæˈliˑn]
Declension
Declension of kəlîn
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kəlîn | kəlînlər |
| genitive | kəlîniyn | kəlînləriyn |
| dative | kəlînkə | kəlînlərkə |
| definite accusative | kəlîni | kəlînləri |
| locative | kəlînçə | kəlînlərçə |
| ablative | kəlîndə(n) | kəlînlərdə(n) |
| instrumental | kəlînlə(n) | kəlînlərlə(n) |
| equative | kəlînvâra | kəlînlərvâra |
| quantitative | kəlînqadar | kəlînlərqadar |
References
- Doerfer, Gerhard (1980) Wörterbuch des Chaladsch (Dialekt von Charrab) [Khalaj dictionary] (in German), Budapest: Akadémiai Kiadó
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.