kararmak

Turkish

Verb

kararmak

  1. to become black
  2. to darken
  3. (+ hava) to go down (of the sun)
    hava kararmadan eve dönsek iyi olur.
    we should return home before the sun goes down

Conjugation
Conjugation of kararmak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive kararmak
impersonal participle imperfective kararan
perfective kararmış
prospective kararacak
personal participle non-prospective karardığım karardığın karardığı karardığımız karardığınız karardıkları
prospective kararacağım kararacağın kararacağı kararacağımız kararacağınız kararacakları
verbal noun kararma
way of doing kararış
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist kararırım kararırsın kararır kararırız kararırsınız kararırlar
imperfective kararıyorum kararıyorsun kararıyor kararıyoruz kararıyorsunuz kararıyorlar
past perfective karardım karardın karardı karardık karardınız karardılar
imperfective kararıyordum kararıyordun kararıyordu kararıyorduk kararıyordunuz kararıyorlardı (or kararıyordular)
future kararacağım kararacaksın kararacak kararacağız kararacaksınız kararacaklar
inferential perfective kararmışım kararmışsın kararmış kararmışız kararmışsınız kararmışlar
aorist kararırmışım kararırmışsın kararırmış kararırmışız kararırmışsınız kararırlarmış (or kararırmışlar)
imperfective kararıyormuşum kararıyormuşsun kararıyormuş kararıyormuşuz kararıyormuşsunuz kararıyorlarmış
conditional simple kararsam kararsan kararsa kararsak kararsanız kararsalar
perfective kararsaydım kararsaydın kararsaydı kararsaydık kararsaydınız kararsaydılar
optative kararayım kararasın karara kararalım kararasınız kararalar
progressive kararmaktayım kararmaktasın kararmakta kararmaktayız kararmaktasınız kararmaktalar
necessitative kararmalıyım kararmalısın kararmalı kararmalıyız kararmalısınız kararmalılar
imperative karar kararsın kararın kararsınlar
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist kararır mıyım? kararır mısın? kararır mı? kararır mıyız? kararır mısınız? kararırlar mı?
imperfective kararıyor muyum? kararıyor musun? kararıyor mu? kararıyor muyuz? kararıyor musunuz? kararıyorlar mı?
past perfective karardım mı? karardın mı? karardı mı? karardık mı? karardınız mı? karardılar mı?
imperfective kararıyor muydum? kararıyor muydun? kararıyor muydu? kararıyor muyduk? kararıyor muydunuz? kararıyorlar mıydı?
future kararacak mıyım? kararacak mısın? kararacak mı? kararacak mıyız? kararacak mısınız? kararacaklar mı?
inferential perfective kararmış mıyım? kararmış mısın? kararmış mı? kararmış mıyız? kararmış mısınız? kararmışlar mı?
aorist kararır mıymışım? kararır mıymışsın? kararır mıymış? kararır mıymışız? kararır mıymışsınız? kararırlar mıymış?
imperfective kararıyor muymuşum? kararıyor muymuşsun? kararıyor muymuş? kararıyor muymuşuz? kararıyor muymuşsunuz? kararıyorlar mıymış?
conditional simple kararsam mı? kararsan mı? kararsa mı? kararsak mı? kararsanız mı? kararsalar mı?
perfective kararsa mıydım? kararsa mıydın? kararsa mıydı? kararsa mıydık? kararsa mıydınız? kararsalar mıydı?
progressive kararmakta mıyım? kararmakta mısın? kararmakta mı? kararmakta mıyız? kararmakta mısınız? kararmaktalar mı?
necessitative kararmalı mıyım? kararmalı mısın? kararmalı mı? kararmalı mıyız? kararmalı mısınız? kararmalılar mı?
Negative declarative
infinitive kararmamak
impersonal participle imperfective kararmayan
perfective kararmamış
prospective kararmayacak
personal participle non-prospective kararmadığım kararmadığın kararmadığı kararmadığımız kararmadığınız kararmadıkları
prospective kararmayacağım kararmayacağın kararmayacağı kararmayacağımız kararmayacağınız kararmayacakları
verbal noun kararmama
way of doing kararmayış
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist kararmam kararmazsın kararmaz kararmayız kararmazsınız kararmazlar
imperfective kararmıyorum kararmıyorsun kararmıyor kararmıyoruz kararmıyorsunuz kararmıyorlar
past perfective kararmadım kararmadın kararmadı kararmadık kararmadınız kararmadılar
imperfective kararmıyordum kararmıyordun kararmıyordu kararmıyorduk kararmıyordunuz kararmıyorlardı
future kararmayacağım kararmayacaksın kararmayacak kararmayacağız kararmayacaksınız kararmayacaklar
inferential perfective kararmamışım kararmamışsın kararmamış kararmamışız kararmamışsınız kararmamışlar
aorist kararmazmışım kararmazmışsın kararmazmış kararmazmışız kararmazmışsınız kararmazlarmış
imperfective kararmıyormuşum kararmıyormuşsun kararmıyormuş kararmıyormuşuz kararmıyormuşsunuz kararmıyorlarmış
conditional simple kararmasam kararmasan kararmasa kararmasak kararmasanız kararmasalar
perfective kararmasaydım kararmasaydın kararmasaydı kararmasaydık kararmasaydınız kararmasaydılar
optative kararmayayım kararmayasın kararmaya kararmayalım kararmayasınız kararmayalar
progressive kararmamaktayım kararmamaktasın kararmamakta kararmamaktayız kararmamaktasınız kararmamaktalar
necessitative kararmamalıyım kararmamalısın kararmamalı kararmamalıyız kararmamalısınız kararmamalılar
imperative kararma kararmasın kararmayın kararmasınlar
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist kararmaz mıyım? kararmaz mısın? kararmaz mı? kararmaz mıyız? kararmaz mısınız? kararmazlar mı?
imperfective kararmıyor muyum? kararmıyor musun? kararmıyor mu? kararmıyor muyuz? kararmıyor musunuz? kararmıyorlar mı?
past perfective kararmadım mı? kararmadın mı? kararmadı mı? kararmadık mı? kararmadınız mı? kararmadılar mı?
imperfective kararmıyor muydum? kararmıyor muydun? kararmıyor muydu? kararmıyor muyduk? kararmıyor muydunuz? kararmıyorlar mıydı?
future kararmayacak mıyım? kararmayacak mısın? kararmayacak mı? kararmayacak mıyız? kararmayacak mısınız? kararmayacaklar mı?
inferential perfective kararmamış mıyım? kararmamış mısın? kararmamış mı? kararmamış mıyız? kararmamış mısınız? kararmamışlar mı?
aorist kararmaz mıymışım? kararmaz mıymışsın? kararmaz mıymış? kararmaz mıymışız? kararmaz mıymışsınız? kararmazlar mıymış?
imperfective kararmıyor muymuşum? kararmıyor muymuşsun? kararmıyor muymuş? kararmıyor muymuşuz? kararmıyor muymuşsunuz? kararmıyorlar mıymış?
conditional simple kararmasam mı? kararmasan mı? kararmasa mı? kararmasak mı? kararmasanız mı? kararmasalar mı?
perfective kararmasa mıydım? kararmasa mıydın? kararmasa mıydı? kararmasa mıydık? kararmasa mıydınız? kararmasalar mıydı?
progressive kararmamakta mıyım? kararmamakta mısın? kararmamakta mı? kararmamakta mıyız? kararmamakta mısınız? kararmamaktalar mı?
necessitative kararmamalı mıyım? kararmamalı mısın? kararmamalı mı? kararmamalı mıyız? kararmamalı mısınız? kararmamalılar mı?

Synonyms
  • siyahlaşmak
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.