kichać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kyxati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈki.xat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ixat͡ɕ
  • Syllabification: ki‧chać

Verb

kichać impf (perfective kichnąć)

  1. (intransitive) to sneeze (to expel air as a reflex induced by an irritation in the nose)

Conjugation
Conjugation of kichać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kichać
present tense 1st kicham kichamy
2nd kichasz kichacie
3rd kicha kichają
impersonal kicha się
past tense 1st kichałem kichałam kichaliśmy kichałyśmy
2nd kichałeś kichałaś kichaliście kichałyście
3rd kichał kichała kichało kichali kichały
impersonal kichano
future tense 1st będę kichał,
będę kichać
 będę kichała,
będę kichać
 będziemy kichali,
będziemy kichać
 będziemy kichały,
będziemy kichać
2nd będziesz kichał,
będziesz kichać
 będziesz kichała,
będziesz kichać
 będziecie kichali,
będziecie kichać
 będziecie kichały,
będziecie kichać
3rd będzie kichał,
będzie kichać
 będzie kichała,
będzie kichać
 będzie kichało,
będzie kichać
 będą kichali,
będą kichać
 będą kichały,
będą kichać
impersonal będzie kichać się
conditional 1st kichałbym kichałabym kichalibyśmy kichałybyśmy
2nd kichałbyś kichałabyś kichalibyście kichałybyście
3rd kichałby kichałaby kichałoby kichaliby kichałyby
impersonal kichano by
imperative 1st niech kicham kichajmy
2nd kichaj kichajcie
3rd niech kicha niech kichają
active adjectival participle kichający kichająca kichające kichający kichające
contemporary adverbial participle kichając
verbal noun kichanie
adjective
  • zakichany
noun

Further reading
  • kichać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kichać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.