klękać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *klękati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈklɛŋ.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛŋkat͡ɕ
  • Syllabification: klę‧kać

Verb

klękać impf (perfective klęknąć)

  1. (intransitive) to kneel down

Conjugation
Conjugation of klękać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive klękać
present tense 1st klękam klękamy
2nd klękasz klękacie
3rd klęka klękają
impersonal klęka się
past tense 1st klękałem klękałam klękaliśmy klękałyśmy
2nd klękałeś klękałaś klękaliście klękałyście
3rd klękał klękała klękało klękali klękały
impersonal klękano
future tense 1st będę klękał,
będę klękać
 będę klękała,
będę klękać
 będziemy klękali,
będziemy klękać
 będziemy klękały,
będziemy klękać
2nd będziesz klękał,
będziesz klękać
 będziesz klękała,
będziesz klękać
 będziecie klękali,
będziecie klękać
 będziecie klękały,
będziecie klękać
3rd będzie klękał,
będzie klękać
 będzie klękała,
będzie klękać
 będzie klękało,
będzie klękać
 będą klękali,
będą klękać
 będą klękały,
będą klękać
impersonal będzie klękać się
conditional 1st klękałbym klękałabym klękalibyśmy klękałybyśmy
2nd klękałbyś klękałabyś klękalibyście klękałybyście
3rd klękałby klękałaby klękałoby klękaliby klękałyby
impersonal klękano by
imperative 1st niech klękam klękajmy
2nd klękaj klękajcie
3rd niech klęka niech klękają
active adjectival participle klękający klękająca klękające klękający klękające
contemporary adverbial participle klękając
verbal noun klękanie

Derived terms
verbs
  • poklękać pf
  • przyklękiwać impf, przyklękać impf, przyklęknąć pf
  • uklękać impf, uklęknąć pf
  • wywyklękiwać impf, wyklęczeć pf
  • zaklękać impf, zaklęknąć pf
noun
verbs

Further reading
  • klękać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • klękać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.