klaskać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *klěskati. Onomatopoeic.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈklas.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -askat͡ɕ
  • Syllabification: klas‧kać

Verb

klaskać impf (perfective zaklaskać or klasnąć)

  1. (transitive) to clap
  2. (intransitive) to applaud
    Synonym: bić brawo

Conjugation

Standard conjugation

Conjugation of klaskać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive klaskać
present tense 1st klaszczę klaszczemy
2nd klaszczesz klaszczecie
3rd klaszcze klaszczą
impersonal klaszcze się
past tense 1st klaskałem klaskałam klaskaliśmy klaskałyśmy
2nd klaskałeś klaskałaś klaskaliście klaskałyście
3rd klaskał klaskała klaskało klaskali klaskały
impersonal klaskano
future tense 1st będę klaskał,
będę klaskać
 będę klaskała,
będę klaskać
 będziemy klaskali,
będziemy klaskać
 będziemy klaskały,
będziemy klaskać
2nd będziesz klaskał,
będziesz klaskać
 będziesz klaskała,
będziesz klaskać
 będziecie klaskali,
będziecie klaskać
 będziecie klaskały,
będziecie klaskać
3rd będzie klaskał,
będzie klaskać
 będzie klaskała,
będzie klaskać
 będzie klaskało,
będzie klaskać
 będą klaskali,
będą klaskać
 będą klaskały,
będą klaskać
impersonal będzie klaskać się
conditional 1st klaskałbym klaskałabym klaskalibyśmy klaskałybyśmy
2nd klaskałbyś klaskałabyś klaskalibyście klaskałybyście
3rd klaskałby klaskałaby klaskałoby klaskaliby klaskałyby
impersonal klaskano by
imperative 1st niech klaszczę klaszczmy
2nd klaszcz klaszczcie
3rd niech klaszcze niech klaszczą
active adjectival participle klaszczący klaszcząca klaszczące klaszczący klaszczące
passive adjectival participle klaskany klaskana klaskane klaskani klaskane
contemporary adverbial participle klaszcząc
verbal noun klaskanie

Colloquial conjugation

Conjugation of klaskać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive klaskać
present tense 1st klaskam klaskamy
2nd klaskasz klaskacie
3rd klaska klaskają
impersonal klaska się
past tense 1st klaskałem klaskałam klaskaliśmy klaskałyśmy
2nd klaskałeś klaskałaś klaskaliście klaskałyście
3rd klaskał klaskała klaskało klaskali klaskały
impersonal klaskano
future tense 1st będę klaskał,
będę klaskać
 będę klaskała,
będę klaskać
 będziemy klaskali,
będziemy klaskać
 będziemy klaskały,
będziemy klaskać
2nd będziesz klaskał,
będziesz klaskać
 będziesz klaskała,
będziesz klaskać
 będziecie klaskali,
będziecie klaskać
 będziecie klaskały,
będziecie klaskać
3rd będzie klaskał,
będzie klaskać
 będzie klaskała,
będzie klaskać
 będzie klaskało,
będzie klaskać
 będą klaskali,
będą klaskać
 będą klaskały,
będą klaskać
impersonal będzie klaskać się
conditional 1st klaskałbym klaskałabym klaskalibyśmy klaskałybyśmy
2nd klaskałbyś klaskałabyś klaskalibyście klaskałybyście
3rd klaskałby klaskałaby klaskałoby klaskaliby klaskałyby
impersonal klaskano by
imperative 1st niech klaskam klaskajmy
2nd klaskaj klaskajcie
3rd niech klaska niech klaskają
active adjectival participle klaskający klaskająca klaskające klaskający klaskające
contemporary adverbial participle klaskając
verbal noun klaskanie

Derived terms
noun
verb
  • oklaskiwać

Further reading
  • klaskać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • klaskać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.