koinatu

Basque

Etymology

Borrowed from some early Romance language, eventually from Latin cognātus.

Pronunciation

  • IPA(key): (Southern) /koɲatu/, [ko̞.ɲa.t̪u]
  • IPA(key): (Northern) /koi̯natu/, [ko̞i̯.na.t̪u]

Noun

koinatu anim

  1. brother-in-law

Declension

Declension of koinatu (animate, ending in vowel)
indefinite singular plural
absolutive koinatu koinatua koinatuak
ergative koinatuk koinatuak koinatuek
dative koinaturi koinatuari koinatuei
genitive koinaturen koinatuaren koinatuen
comitative koinaturekin koinatuarekin koinatuekin
causative koinaturengatik koinatuarengatik koinatuengatik
benefactive koinaturentzat koinatuarentzat koinatuentzat
instrumental koinatuz koinatuaz koinatuez
inessive koinaturengan koinatuarengan koinatuengan
locative
allative koinaturengana koinatuarengana koinatuengana
terminative koinaturenganaino koinatuarenganaino koinatuenganaino
directive koinaturenganantz koinatuarenganantz koinatuenganantz
destinative koinaturenganako koinatuarenganako koinatuenganako
ablative koinaturengandik koinatuarengandik koinatuengandik
partitive koinaturik
prolative koinatutzat

See also

Further reading

  • "koinatu" in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy], euskaltzaindia.eus
  • koinatu” in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], euskaltzaindia.eus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.