kondygnacyjny

Polish

Etymology

From kondygnacja +‎ -ny.

Pronunciation

IPA^(key): /kɔn.dɨɡ.naˈt͡sɨj.nɨ/
Rhymes: -ɨjnɨ
Syllabification: kon‧dyg‧na‧cyj‧ny

Adjective

kondygnacyjny (not comparable)

(relational) floor, storey

Declension

Declension of kondygnacyjny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	kondygnacyjny		kondygnacyjne	kondygnacyjna	kondygnacyjni	kondygnacyjne
genitive	kondygnacyjnego			kondygnacyjnej	kondygnacyjnych
dative	kondygnacyjnemu			kondygnacyjnej	kondygnacyjnym
accusative	kondygnacyjnego	kondygnacyjny	kondygnacyjne	kondygnacyjną	kondygnacyjnych	kondygnacyjne
instrumental	kondygnacyjnym			kondygnacyjną	kondygnacyjnymi
locative	kondygnacyjnym			kondygnacyjnej	kondygnacyjnych

Related terms

noun

kondygnacja

Further reading

kondygnacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
kondygnacyjny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.