konspirować

See also: kònspirowac

Polish

Etymology

Borrowed from Latin cōnspīrō + -ować.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɔn.spiˈrɔ.vat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: kon‧spi‧ro‧wać

Verb

konspirować impf (perfective zakonspirować)

  1. (intransitive) to conspire (to secretly plot)
    Synonym: spiskować
  2. (reflexive) to conceal, to hide
    Synonym: taić

Conjugation

adjectives
  • konspiracyjny
  • konspiratorski
adverb
  • konspiracyjnie
nouns

Further reading

  • konspirować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • konspirować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.