krzątać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *krętati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkʂɔn.tat͡ɕ/
  • Audio krzątać się(file)
  • Rhymes: -ɔntat͡ɕ
  • Syllabification: krzą‧tać

Verb

krzątać impf

  1. (reflexive) to bustle
    Synonym: uwijać się

Conjugation
Conjugation of krzątać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive krzątać
present tense 1st krzątam krzątamy
2nd krzątasz krzątacie
3rd krząta krzątają
impersonal krząta się
past tense 1st krzątałem krzątałam krzątaliśmy krzątałyśmy
2nd krzątałeś krzątałaś krzątaliście krzątałyście
3rd krzątał krzątała krzątało krzątali krzątały
impersonal krzątano
future tense 1st będę krzątał,
będę krzątać
 będę krzątała,
będę krzątać
 będziemy krzątali,
będziemy krzątać
 będziemy krzątały,
będziemy krzątać
2nd będziesz krzątał,
będziesz krzątać
 będziesz krzątała,
będziesz krzątać
 będziecie krzątali,
będziecie krzątać
 będziecie krzątały,
będziecie krzątać
3rd będzie krzątał,
będzie krzątać
 będzie krzątała,
będzie krzątać
 będzie krzątało,
będzie krzątać
 będą krzątali,
będą krzątać
 będą krzątały,
będą krzątać
impersonal będzie krzątać się
conditional 1st krzątałbym krzątałabym krzątalibyśmy krzątałybyśmy
2nd krzątałbyś krzątałabyś krzątalibyście krzątałybyście
3rd krzątałby krzątałaby krzątałoby krzątaliby krzątałyby
impersonal krzątano by
imperative 1st niech krzątam krzątajmy
2nd krzątaj krzątajcie
3rd niech krząta niech krzątają
active adjectival participle krzątający krzątająca krzątające krzątający krzątające
contemporary adverbial participle krzątając
verbal noun krzątanie

Derived terms
adjective
  • krzątliwy
noun
adjectives
adverbs
  • krzętnie
  • skrzętnie
nouns
  • krzęt
  • skrzętność

Further reading
  • krzątać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • krzątać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.