krzesić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kresiti (“to strike fire”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkʂɛ.ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɕit͡ɕ
  • Syllabification: krze‧sić

Verb

krzesić impf

  1. (transitive, obsolete) to strike fire/spark
    Synonym: krzesać

Conjugation
Conjugation of krzesić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive krzesić
present tense 1st krzeszę krzesimy
2nd krzesisz krzesicie
3rd krzesi krzeszą
impersonal krzesi się
past tense 1st krzesiłem krzesiłam krzesiliśmy krzesiłyśmy
2nd krzesiłeś krzesiłaś krzesiliście krzesiłyście
3rd krzesił krzesiła krzesiło krzesili krzesiły
impersonal krzeszono
future tense 1st będę krzesił,
będę krzesić
 będę krzesiła,
będę krzesić
 będziemy krzesili,
będziemy krzesić
 będziemy krzesiły,
będziemy krzesić
2nd będziesz krzesił,
będziesz krzesić
 będziesz krzesiła,
będziesz krzesić
 będziecie krzesili,
będziecie krzesić
 będziecie krzesiły,
będziecie krzesić
3rd będzie krzesił,
będzie krzesić
 będzie krzesiła,
będzie krzesić
 będzie krzesiło,
będzie krzesić
 będą krzesili,
będą krzesić
 będą krzesiły,
będą krzesić
impersonal będzie krzesić się
conditional 1st krzesiłbym krzesiłabym krzesilibyśmy krzesiłybyśmy
2nd krzesiłbyś krzesiłabyś krzesilibyście krzesiłybyście
3rd krzesiłby krzesiłaby krzesiłoby krzesiliby krzesiłyby
impersonal krzeszono by
imperative 1st niech krzeszę krześmy
2nd krześ krzeście
3rd niech krzesi niech krzeszą
active adjectival participle krzeszący krzesząca krzeszące krzeszący krzeszące
passive adjectival participle krzeszony krzeszona krzeszone krzeszeni krzeszone
contemporary adverbial participle krzesząc
verbal noun krzeszenie

Derived terms
noun
verbs
noun
  • krzesidło

Further reading
  • krzesić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • krzesić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.