liminaris

Latin

Etymology

From līmen (threshold) + -āris.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /liː.miˈnaː.ris/, [lʲiːmɪˈnäːrɪs̠]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /li.miˈna.ris/, [limiˈnäːris]

Adjective

līmināris (neuter līmināre); third-declension two-termination adjective

  1. Of or pertaining to the threshold or lintel.

Declension

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative līmināris līmināre līminārēs līmināria
Genitive līmināris līminārium
Dative līminārī līmināribus
Accusative līminārem līmināre līminārēs
līminārīs
līmināria
Ablative līminārī līmināribus
Vocative līmināris līmināre līminārēs līmināria

Descendants

  • English: liminal
  • Galician: limiar
  • Catalan: limbrar
  • Italian: liminare
  • Portuguese: liminar, limiar, Lumiar
  • Spanish: liminar

References

  • liminaris”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • liminaris”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • liminaris in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • liminaris in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.