malkuraĝulo

Esperanto

Etymology

From mal- +‎ kuraĝa +‎ -ulo.

Pronunciation
  • IPA(key): [malkurad͡ʒˈulo]
  • Rhymes: -ulo
  • Hyphenation: mal‧ku‧raĝ‧u‧lo

Noun

malkuraĝulo (accusative singular malkuraĝulon, plural malkuraĝuloj, accusative plural malkuraĝulojn)

  1. coward
    • 1907, Henri Vallienne, chapter 3, in Kastelo de Prelongo:
      Kaj vi tie restas, kiel malkuraĝuloj, ne farante eĉ unu paŝon!
      And there you stay, like cowards, not taking a single step!
    • 1924, Heinrich August Luyken, Pro Iŝtar:
      Spitante la memkondamnitan malkuraĝulon, ŝi diris: — Senutile estas, Ilu-ulba, peni mortigi ankaŭ min.
      Defying the self-condemned coward, she said: — It's useless, Ilu-ulba, to try to kill me too.
    • 1950, Cesaro Rossetti, chapter 37, in Kredu min, sinjorino!:
      En la dancejo ili ŝtelas niajn virinojn per mensoga ĝentileco; sed kiam oni kulpigas ilin, tiuj malkuraĝuloj ĉiam elglitas per ŝlimaj vortoj.
      In the dance hall they steal our women with deceptive politeness, but when they are confronted, those cowards always slip out with slimy words.
    Synonym: timulo
    Antonym: kuraĝulo
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.