matować

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /maˈtɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: ma‧to‧wać

Etymology 1

From mat (“matte”) +‎ -ować.

Verb

matować impf (perfective zmatować)

  1. (transitive) to make matte (to cause to lose lustre)
  2. (reflexive) to become matte, to tarnish (to lose lustre)
    Synonym: matowieć
Conjugation
Conjugation of matować impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive matować
present tense 1st matuję matujemy
2nd matujesz matujecie
3rd matuje matują
impersonal matuje się
past tense 1st matowałem matowałam matowaliśmy matowałyśmy
2nd matowałeś matowałaś matowaliście matowałyście
3rd matował matowała matowało matowali matowały
impersonal matowano
future tense 1st będę matował,
będę matować
 będę matowała,
będę matować
 będziemy matowali,
będziemy matować
 będziemy matowały,
będziemy matować
2nd będziesz matował,
będziesz matować
 będziesz matowała,
będziesz matować
 będziecie matowali,
będziecie matować
 będziecie matowały,
będziecie matować
3rd będzie matował,
będzie matować
 będzie matowała,
będzie matować
 będzie matowało,
będzie matować
 będą matowali,
będą matować
 będą matowały,
będą matować
impersonal będzie matować się
conditional 1st matowałbym matowałabym matowalibyśmy matowałybyśmy
2nd matowałbyś matowałabyś matowalibyście matowałybyście
3rd matowałby matowałaby matowałoby matowaliby matowałyby
impersonal matowano by
imperative 1st niech matuję matujmy
2nd matuj matujcie
3rd niech matuje niech matują
active adjectival participle matujący matująca matujące matujący matujące
passive adjectival participle matowany matowana matowane matowani matowane
contemporary adverbial participle matując
verbal noun matowanie
Derived terms
verb
  • pomatować pf
adjectives
noun
  • matowość
verb

Etymology 2

From mat (“checkmate”) +‎ -ować.

Verb

matować impf (perfective zamatować)

  1. (transitive, chess) to checkmate (to put the king of an opponent into checkmate)
Conjugation
Conjugation of matować impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive matować
present tense 1st matuję matujemy
2nd matujesz matujecie
3rd matuje matują
impersonal matuje się
past tense 1st matowałem matowałam matowaliśmy matowałyśmy
2nd matowałeś matowałaś matowaliście matowałyście
3rd matował matowała matowało matowali matowały
impersonal matowano
future tense 1st będę matował,
będę matować
 będę matowała,
będę matować
 będziemy matowali,
będziemy matować
 będziemy matowały,
będziemy matować
2nd będziesz matował,
będziesz matować
 będziesz matowała,
będziesz matować
 będziecie matowali,
będziecie matować
 będziecie matowały,
będziecie matować
3rd będzie matował,
będzie matować
 będzie matowała,
będzie matować
 będzie matowało,
będzie matować
 będą matowali,
będą matować
 będą matowały,
będą matować
impersonal będzie matować się
conditional 1st matowałbym matowałabym matowalibyśmy matowałybyśmy
2nd matowałbyś matowałabyś matowalibyście matowałybyście
3rd matowałby matowałaby matowałoby matowaliby matowałyby
impersonal matowano by
imperative 1st niech matuję matujmy
2nd matuj matujcie
3rd niech matuje niech matują
active adjectival participle matujący matująca matujące matujący matujące
passive adjectival participle matowany matowana matowane matowani matowane
contemporary adverbial participle matując
verbal noun matowanie

Further reading
  • matować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • matować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.