merdnąć

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmɛr.dnɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛrdnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: mer‧dnąć

Verb

merdnąć pf (imperfective merdać)

  1. (intransitive) to wag of an animal's tail
    Pies merdnął ogonem. ― The dog wagged its tail.

Conjugation
Conjugation of merdnąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive merdnąć
future tense 1st merdnę merdniemy
2nd merdniesz merdniecie
3rd merdnie merdną
impersonal merdnie się
past tense 1st merdnąłem merdnęłam merdnęliśmy merdnęłyśmy
2nd merdnąłeś merdnęłaś merdnęliście merdnęłyście
3rd merdnął merdnęła merdnęło merdnęli merdnęły
impersonal merdnięto
conditional 1st merdnąłbym merdnęłabym merdnęlibyśmy merdnęłybyśmy
2nd merdnąłbyś merdnęłabyś merdnęlibyście merdnęłybyście
3rd merdnąłby merdnęłaby merdnęłoby merdnęliby merdnęłyby
impersonal merdnięto by
imperative 1st niech merdnę merdnijmy
2nd merdnij merdnijcie
3rd niech merdnie niech merdną
passive adjectival participle merdnięty merdnięta merdnięte merdnięci merdnięte
anterior adverbial participle merdnąwszy
verbal noun merdnięcie
  • merdnięcie

Further reading
  • merdnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • merdnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.