nabzdyczony
Polish
Etymology
From nabzdyczyć + -ony.
Pronunciation
- IPA(key): /na.bzdɨˈt͡ʂɔ.nɨ/
- Rhymes: -ɔnɨ
- Syllabification: na‧bzdy‧czo‧ny
Adjective
nabzdyczony (comparative bardziej nabzdyczony, superlative najbardziej nabzdyczony)
- (colloquial) in a huff
- Synonym: niezadowolony
Declension
Declension of nabzdyczony
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | nabzdyczony | nabzdyczone | nabzdyczona | nabzdyczeni | nabzdyczone | ||
| genitive | nabzdyczonego | nabzdyczonej | nabzdyczonych | ||||
| dative | nabzdyczonemu | nabzdyczonym | |||||
| accusative | nabzdyczonego | nabzdyczony | nabzdyczone | nabzdyczoną | nabzdyczonych | nabzdyczone | |
| instrumental | nabzdyczonym | nabzdyczonymi | |||||
| locative | nabzdyczonej | nabzdyczonych | |||||
Further reading
- nabzdyczony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nabzdyczony in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.