nadziać

Polish

Etymology

From na- +‎ dziać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈna.d͡ʑat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ad͡ʑat͡ɕ
  • Syllabification: na‧dziać

Verb

nadziać pf (imperfective nadziewać)

  1. (transitive, cooking) to stuff, to fill
  2. (transitive) to pierce, to skewer, to spear
  3. (reflexive) to pierce oneself, to become skewered
  4. (reflexive, colloquial) to run into, to meet unexpectedly [+ na (accusative) = someone]

Conjugation
Conjugation of nadziać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nadziać
future tense 1st nadzieję nadziejemy
2nd nadziejesz nadziejecie
3rd nadzieje nadzieją
impersonal nadzieje się
past tense 1st nadziałem nadziałam nadzialiśmy nadziałyśmy
2nd nadziałeś nadziałaś nadzialiście nadziałyście
3rd nadział nadziała nadziało nadziali nadziały
impersonal nadziano
conditional 1st nadziałbym nadziałabym nadzialibyśmy nadziałybyśmy
2nd nadziałbyś nadziałabyś nadzialibyście nadziałybyście
3rd nadziałby nadziałaby nadziałoby nadzialiby nadziałyby
impersonal nadziano by
imperative 1st niech nadzieję nadziejmy
2nd nadziej nadziejcie
3rd niech nadzieje niech nadzieją
passive adjectival participle nadziany nadziana nadziane nadziani nadziane
anterior adverbial participle nadziawszy
verbal noun nadzianie

Derived terms
noun
noun

Further reading
  • nadziać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nadziać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.