naparzyć

Polish

Etymology

From na- +‎ parzyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈpa.ʐɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aʐɨt͡ɕ
  • Syllabification: na‧pa‧rzyć

Verb

naparzyć pf (imperfective naparzać or parzyć)

  1. (transitive) to infuse, to brew

Conjugation
Conjugation of naparzyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive naparzyć
future tense 1st naparzę naparzymy
2nd naparzysz naparzycie
3rd naparzy naparzą
impersonal naparzy się
past tense 1st naparzyłem naparzyłam naparzyliśmy naparzyłyśmy
2nd naparzyłeś naparzyłaś naparzyliście naparzyłyście
3rd naparzył naparzyła naparzyło naparzyli naparzyły
impersonal naparzono
conditional 1st naparzyłbym naparzyłabym naparzylibyśmy naparzyłybyśmy
2nd naparzyłbyś naparzyłabyś naparzylibyście naparzyłybyście
3rd naparzyłby naparzyłaby naparzyłoby naparzyliby naparzyłyby
impersonal naparzono by
imperative 1st niech naparzę naparzmy
2nd naparz naparzcie
3rd niech naparzy niech naparzą
passive adjectival participle naparzony naparzona naparzone naparzeni naparzone
anterior adverbial participle naparzywszy
verbal noun naparzenie

Further reading
  • naparzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • naparzyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.