naprowadzić

Polish

Etymology

From na- +‎ prowadzić.

Pronunciation
  • IPA(key): /na.prɔˈva.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ad͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: na‧pro‧wa‧dzić

Verb

naprowadzić pf (imperfective naprowadzać)

  1. (transitive) to lead towards, to guide towards
  2. (transitive) to give a hint, to give a clue

Conjugation
Conjugation of naprowadzić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive naprowadzić
future tense 1st naprowadzę naprowadzimy
2nd naprowadzisz naprowadzicie
3rd naprowadzi naprowadzą
impersonal naprowadzi się
past tense 1st naprowadziłem naprowadziłam naprowadziliśmy naprowadziłyśmy
2nd naprowadziłeś naprowadziłaś naprowadziliście naprowadziłyście
3rd naprowadził naprowadziła naprowadziło naprowadzili naprowadziły
impersonal naprowadzono
conditional 1st naprowadziłbym naprowadziłabym naprowadzilibyśmy naprowadziłybyśmy
2nd naprowadziłbyś naprowadziłabyś naprowadzilibyście naprowadziłybyście
3rd naprowadziłby naprowadziłaby naprowadziłoby naprowadziliby naprowadziłyby
impersonal naprowadzono by
imperative 1st niech naprowadzę naprowadźmy
2nd naprowadź naprowadźcie
3rd niech naprowadzi niech naprowadzą
passive adjectival participle naprowadzony naprowadzona naprowadzone naprowadzeni naprowadzone
anterior adverbial participle naprowadziwszy
verbal noun naprowadzenie

Further reading
  • naprowadzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • naprowadzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.