naprzemienny
Polish
Etymology
From na przemian + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /nap.ʂɛˈmʲɛn.nɨ/
Declension
declension of naprzemienny
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | naprzemienny | naprzemienne | naprzemienna | naprzemienni | naprzemienne | ||
genitive | naprzemiennego | naprzemiennej | naprzemiennych | ||||
dative | naprzemiennemu | naprzemiennym | |||||
accusative | naprzemiennego | naprzemienny | naprzemienne | naprzemienną | naprzemiennych | naprzemienne | |
instrumental | naprzemiennym | naprzemiennymi | |||||
locative | naprzemiennej | naprzemiennych |
Further reading
- naprzemienny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- naprzemienny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.