nasłuchać

Polish

Etymology

From na- +‎ słuchać.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈswu.xat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uxat͡ɕ
  • Syllabification: na‧słu‧chać

Verb

nasłuchać pf

  1. (reflexive) to listen to a lot, to listen to one's fill [+genitive = of something]

Conjugation
Conjugation of nasłuchać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nasłuchać
future tense 1st nasłucham nasłuchamy
2nd nasłuchasz nasłuchacie
3rd nasłucha nasłuchają
impersonal nasłucha się
past tense 1st nasłuchałem nasłuchałam nasłuchaliśmy nasłuchałyśmy
2nd nasłuchałeś nasłuchałaś nasłuchaliście nasłuchałyście
3rd nasłuchał nasłuchała nasłuchało nasłuchali nasłuchały
impersonal nasłuchano
conditional 1st nasłuchałbym nasłuchałabym nasłuchalibyśmy nasłuchałybyśmy
2nd nasłuchałbyś nasłuchałabyś nasłuchalibyście nasłuchałybyście
3rd nasłuchałby nasłuchałaby nasłuchałoby nasłuchaliby nasłuchałyby
impersonal nasłuchano by
imperative 1st niech nasłucham nasłuchajmy
2nd nasłuchaj nasłuchajcie
3rd niech nasłucha niech nasłuchają
anterior adverbial participle nasłuchawszy
verbal noun nasłuchanie

Further reading
  • nasłuchać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nasłuchać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.