niepokojący

Polish

Etymology

From niepokoić +‎ -ący.

Pronunciation

IPA^(key): /ɲɛ.pɔ.kɔˈjɔn.t͡sɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔnt͡sɨ
Syllabification: nie‧po‧ko‧ją‧cy

Adjective

niepokojący (comparative bardziej niepokojący, superlative najbardziej niepokojący, adverb niepokojąco)

worrying, alarming, disturbing, anxious, bothering, distressing, uncanny, uneasy, unsettling, disquieting, worrisome

Declension

Declension of niepokojący

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	niepokojący		niepokojące	niepokojąca	niepokojący	niepokojące
genitive	niepokojącego			niepokojącej	niepokojących
dative	niepokojącemu			niepokojącej	niepokojącym
accusative	niepokojącego	niepokojący	niepokojące	niepokojącą	niepokojących	niepokojące
instrumental	niepokojącym			niepokojącą	niepokojącymi
locative	niepokojącym			niepokojącej	niepokojących

Participle

niepokojący

active adjectival participle of niepokoić

Related terms

adjective

zaniepokojony

nouns

verbs

Further reading

niepokojący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
niepokojący in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.