oblatrans
Latin
Etymology
Present participle of oblātrō.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | oblātrāns | oblātrāns | oblātrantēs | oblātrantia | |
Genitive | oblātrantis | oblātrantis | oblātrantium | oblātrantium | |
Dative | oblātrantī | oblātrantī | oblātrantibus | oblātrantibus | |
Accusative | oblātrantem | oblātrāns | oblātrantēs, oblātrantīs | oblātrantia | |
Ablative | oblātrante, oblātrantī1 | oblātrante, oblātrantī1 | oblātrantibus | oblātrantibus | |
Vocative | oblātrāns | oblātrāns | oblātrantēs | oblātrantia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.