odebrać

Polish

Etymology

From ode- +‎ brać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈdɛ.brat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛbrat͡ɕ
  • Syllabification: o‧de‧brać

Verb

odebrać pf (imperfective odbierać)

  1. (transitive) to take back
  2. (transitive) to receive (objects, experience, or someone's actions)
  3. (transitive) to take away (to remove something, so that a person no longer has it)
  4. (transitive) to receive, to pick up (the phone)
    Antonym: rozłączyć

Conjugation
Conjugation of odebrać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odebrać
future tense 1st odbiorę odbierzemy
2nd odbierzesz odbierzecie
3rd odbierze odbiorą
impersonal odbierze się
past tense 1st odebrałem odebrałam odebraliśmy odebrałyśmy
2nd odebrałeś odebrałaś odebraliście odebrałyście
3rd odebrał odebrała odebrało odebrali odebrały
impersonal odebrano
conditional 1st odebrałbym odebrałabym odebralibyśmy odebrałybyśmy
2nd odebrałbyś odebrałabyś odebralibyście odebrałybyście
3rd odebrałby odebrałaby odebrałoby odebraliby odebrałyby
impersonal odebrano by
imperative 1st niech odbiorę odbierzmy
2nd odbierz odbierzcie
3rd niech odbierze niech odbiorą
passive adjectival participle odebrany odebrana odebrane odebrani odebrane
anterior adverbial participle odebrawszy
verbal noun odebranie

Further reading
  • odebrać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odebrać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.