ongebruikelijk

Dutch

Etymology

on- + gebruikelijk

Pronunciation

  • (file)

Adjective

ongebruikelijk (comparative ongebruikelijker, superlative ongebruikelijkst)

  1. unusual

Inflection

Inflection of ongebruikelijk
uninflected ongebruikelijk
inflected ongebruikelijke
comparative ongebruikelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial ongebruikelijkongebruikelijkerhet ongebruikelijkst
het ongebruikelijkste
indefinite m./f. sing. ongebruikelijkeongebruikelijkereongebruikelijkste
n. sing. ongebruikelijkongebruikelijkerongebruikelijkste
plural ongebruikelijkeongebruikelijkereongebruikelijkste
definite ongebruikelijkeongebruikelijkereongebruikelijkste
partitive ongebruikelijksongebruikelijkers

Antonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.