pękać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pǫkati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɛŋ.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛŋkat͡ɕ
  • Syllabification: pę‧kać

Verb

pękać impf (perfective pęknąć)

  1. (intransitive) to burst (of e.g. tires, glass, balloons); to break; to fracture
  2. (colloquial, intransitive) to be scared; to be afraid

Conjugation
Conjugation of pękać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pękać
present tense 1st pękam pękamy
2nd pękasz pękacie
3rd pęka pękają
impersonal pęka się
past tense 1st pękałem pękałam pękaliśmy pękałyśmy
2nd pękałeś pękałaś pękaliście pękałyście
3rd pękał pękała pękało pękali pękały
impersonal pękano
future tense 1st będę pękał,
będę pękać
 będę pękała,
będę pękać
 będziemy pękali,
będziemy pękać
 będziemy pękały,
będziemy pękać
2nd będziesz pękał,
będziesz pękać
 będziesz pękała,
będziesz pękać
 będziecie pękali,
będziecie pękać
 będziecie pękały,
będziecie pękać
3rd będzie pękał,
będzie pękać
 będzie pękała,
będzie pękać
 będzie pękało,
będzie pękać
 będą pękali,
będą pękać
 będą pękały,
będą pękać
impersonal będzie pękać się
conditional 1st pękałbym pękałabym pękalibyśmy pękałybyśmy
2nd pękałbyś pękałabyś pękalibyście pękałybyście
3rd pękałby pękałaby pękałoby pękaliby pękałyby
impersonal pękano by
imperative 1st niech pękam pękajmy
2nd pękaj pękajcie
3rd niech pęka niech pękają
active adjectival participle pękający pękająca pękające pękający pękające
contemporary adverbial participle pękając
verbal noun pękanie
adjective
  • pękaty
nouns
phrase
  • pękać w szwach
verb

Further reading
  • pękać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pękać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.