płonny

Polish

Etymology

From Old Polish płony +‎ -ny, from Proto-Slavic *pȏlnъ, from Proto-Balto-Slavic *palˀnas, from Proto-Indo-European *polh₂-no-s, metathesized from *ploh₂-no-s, from the root *pleh₂- (“flat”). Cognate to Upper Sorbian płony (“flat; fruitless”), Czech planý (“wild; false; vain”), Slovak planý (“wild; false; vain”), Slovene plȃn (“without growth on it; flat”); the original context being related to undesired plants.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpwɔn.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔnnɨ
  • Syllabification: płon‧ny

Adjective

płonny (comparative bardziej płonny or płonniejszy, superlative najbardziej płonny or najpłonniejszy, adverb płonnie)

  1. fruitless, vain, to no avail, otiose
    Synonyms: nikczemny, próżny, jałowy, bezużyteczny, czczy, nieurodzajny

Declension
Declension of płonny
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative płonny płonne płonna płonni płonne
genitive płonnego płonnej płonnych
dative płonnemu płonnym
accusative płonnego płonny płonne płonną płonnych płonne
instrumental płonnym płonnymi
locative płonnej płonnych

Derived terms

Further reading
  • płonny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • płonny in Polish dictionaries at PWN
  • Boryś, Wiesław (2005) Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN, pages 445–446
  • Snoj, Marko (2016), “plȃn”, in Slovenski etimološki slovar3 (in Slovene), https://fran.si
  • Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “płony (płonny)”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.