pacnąć

Polish

Etymology

From pac +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpat͡s.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡snɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: pac‧nąć

Verb

pacnąć pf (imperfective pacać)

  1. (transitive, colloquial) to swat
  2. (intransitive, colloquial) to flop down

Conjugation
Conjugation of pacnąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pacnąć
future tense 1st pacnę pacniemy
2nd pacniesz pacniecie
3rd pacnie pacną
impersonal pacnie się
past tense 1st pacnąłem pacnęłam pacnęliśmy pacnęłyśmy
2nd pacnąłeś pacnęłaś pacnęliście pacnęłyście
3rd pacnął pacnęła pacnęło pacnęli pacnęły
impersonal pacnięto
conditional 1st pacnąłbym pacnęłabym pacnęlibyśmy pacnęłybyśmy
2nd pacnąłbyś pacnęłabyś pacnęlibyście pacnęłybyście
3rd pacnąłby pacnęłaby pacnęłoby pacnęliby pacnęłyby
impersonal pacnięto by
imperative 1st niech pacnę pacnijmy
2nd pacnij pacnijcie
3rd niech pacnie niech pacną
passive adjectival participle pacnięty pacnięta pacnięte pacnięci pacnięte
anterior adverbial participle pacnąwszy
verbal noun pacnięcie

Derived terms
noun
interjection

Further reading
  • pacnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pacnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.