pełnić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pьlniti. By surface analysis, pełny +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɛw.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛwɲit͡ɕ
  • Syllabification: peł‧nić

Verb

pełnić impf

  1. (transitive, formal) to carry out, to fulfil, to perform

Conjugation
Conjugation of pełnić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pełnić
present tense 1st pełnię pełnimy
2nd pełnisz pełnicie
3rd pełni pełnią
impersonal pełni się
past tense 1st pełniłem pełniłam pełniliśmy pełniłyśmy
2nd pełniłeś pełniłaś pełniliście pełniłyście
3rd pełnił pełniła pełniło pełnili pełniły
impersonal pełniono
future tense 1st będę pełnił,
będę pełnić
 będę pełniła,
będę pełnić
 będziemy pełnili,
będziemy pełnić
 będziemy pełniły,
będziemy pełnić
2nd będziesz pełnił,
będziesz pełnić
 będziesz pełniła,
będziesz pełnić
 będziecie pełnili,
będziecie pełnić
 będziecie pełniły,
będziecie pełnić
3rd będzie pełnił,
będzie pełnić
 będzie pełniła,
będzie pełnić
 będzie pełniło,
będzie pełnić
 będą pełnili,
będą pełnić
 będą pełniły,
będą pełnić
impersonal będzie pełnić się
conditional 1st pełniłbym pełniłabym pełnilibyśmy pełniłybyśmy
2nd pełniłbyś pełniłabyś pełnilibyście pełniłybyście
3rd pełniłby pełniłaby pełniłoby pełniliby pełniłyby
impersonal pełniono by
imperative 1st niech pełnię pełnijmy
2nd pełnij pełnijcie
3rd niech pełni niech pełnią
active adjectival participle pełniący pełniąca pełniące pełniący pełniące
passive adjectival participle pełniony pełniona pełnione pełnieni pełnione
contemporary adverbial participle pełniąc
verbal noun pełnienie

Derived terms
verbs

Further reading
  • pełnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pełnić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.