plantagineus

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /plan.taːˈɡi.ne.us/, [pɫan.taːˈɡɪ.ne.ʊs]

Adjective

plantāgineus (feminine plantāginea, neuter plantāgineum); first/second declension

  1. (attributive) plantain

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative plantāgineus plantāginea plantāgineum plantāgineī plantāgineae plantāginea
Genitive plantāgineī plantāgineae plantāgineī plantāgineōrum plantāgineārum plantāgineōrum
Dative plantāgineō plantāgineae plantāgineō plantāgineīs plantāgineīs plantāgineīs
Accusative plantāgineum plantāgineam plantāgineum plantāgineōs plantāgineās plantāginea
Ablative plantāgineō plantāgineā plantāgineō plantāgineīs plantāgineīs plantāgineīs
Vocative plantāginee plantāginea plantāgineum plantāgineī plantāgineae plantāginea

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.