poĉi

Esperanto

Etymology

Derived from Old French pochier (“enclose in a bag”), from poche (“bag, pocket”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpot͡ʃi/
  • Hyphenation: po‧ĉi
  • Rhymes: -ot͡ʃi

Verb

poĉi (present poĉas, past poĉis, future poĉos, conditional poĉus, volitive poĉu)

  1. (cooking, transitive) to cook in simmering liquid; to poach
    artiŝokkoroj kun poĉitaj ovoj.

Conjugation
Conjugation of poĉi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense poĉas poĉis poĉos
active participle poĉanta poĉantaj poĉinta poĉintaj poĉonta poĉontaj
acc. poĉantan poĉantajn poĉintan poĉintajn poĉontan poĉontajn
passive participle poĉata poĉataj poĉita poĉitaj poĉota poĉotaj
acc. poĉatan poĉatajn poĉitan poĉitajn poĉotan poĉotajn
nominal active participle poĉanto poĉantoj poĉinto poĉintoj poĉonto poĉontoj
acc. poĉanton poĉantojn poĉinton poĉintojn poĉonton poĉontojn
nominal passive participle poĉato poĉatoj poĉito poĉitoj poĉoto poĉotoj
acc. poĉaton poĉatojn poĉiton poĉitojn poĉoton poĉotojn
adverbial active participle poĉante poĉinte poĉonte
adverbial passive participle poĉate poĉite poĉote
infinitive poĉi imperative poĉu conditional poĉus

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.