pocieknąć

Polish

Etymology

From po- +‎ cieknąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈt͡ɕɛk.nɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: po‧ciek‧nąć

Verb

pocieknąć pf (imperfective cieknąć)

  1. (intransitive) to flow slowly, to trickle
    Synonym: pociec
  2. (intransitive) to drip, to leak
    Synonym: pociec
  3. (intransitive, hunting, of prey, especially fowl) to flee, to run quickly

Conjugation
Conjugation of pocieknąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pocieknąć
future tense 1st pocieknę pociekniemy
2nd pociekniesz pociekniecie
3rd pocieknie pociekną
impersonal pocieknie się
past tense 1st pocieknąłem pocieknęłam pocieknęliśmy pocieknęłyśmy
2nd pocieknąłeś pocieknęłaś pocieknęliście pocieknęłyście
3rd pocieknął pocieknęła pocieknęło pocieknęli pocieknęły
impersonal pocieknięto
conditional 1st pocieknąłbym pocieknęłabym pocieknęlibyśmy pocieknęłybyśmy
2nd pocieknąłbyś pocieknęłabyś pocieknęlibyście pocieknęłybyście
3rd pocieknąłby pocieknęłaby pocieknęłoby pocieknęliby pocieknęłyby
impersonal pocieknięto by
imperative 1st niech pocieknę pocieknijmy
2nd pocieknij pocieknijcie
3rd niech pocieknie niech pociekną
anterior adverbial participle pocieknąwszy
verbal noun pocieknięcie

Further reading
  • pocieknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pocieknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.