poduczać

Polish

From poduczyć +‎ -ać.

poduczać impf (perfective poduczyć)

(transitive) to train up (to teach basic skills, to increase someone's knowledge in an area)
(reflexive) to train oneself up

Conjugation of poduczać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		poduczać
present tense	1^st	poduczam			poduczamy
	2^nd	poduczasz			poduczacie
	3^rd	poducza			poduczają
	impersonal	poducza się
past tense	1^st	poduczałem	poduczałam		poduczaliśmy	poduczałyśmy
	2^nd	poduczałeś	poduczałaś		poduczaliście	poduczałyście
	3^rd	poduczał	poduczała	poduczało	poduczali	poduczały
	impersonal	poduczano
future tense	1^st	będę poduczał, będę poduczać	będę poduczała, będę poduczać		będziemy poduczali, będziemy poduczać	będziemy poduczały, będziemy poduczać
	2^nd	będziesz poduczał, będziesz poduczać	będziesz poduczała, będziesz poduczać		będziecie poduczali, będziecie poduczać	będziecie poduczały, będziecie poduczać
	3^rd	będzie poduczał, będzie poduczać	będzie poduczała, będzie poduczać	będzie poduczało, będzie poduczać	będą poduczali, będą poduczać	będą poduczały, będą poduczać
	impersonal	będzie poduczać się
conditional	1^st	poduczałbym	poduczałabym		poduczalibyśmy	poduczałybyśmy
	2^nd	poduczałbyś	poduczałabyś		poduczalibyście	poduczałybyście
	3^rd	poduczałby	poduczałaby	poduczałoby	poduczaliby	poduczałyby
	impersonal	poduczano by
imperative	1^st	niech poduczam			poduczajmy
	2^nd	poduczaj			poduczajcie
	3^rd	niech poducza			niech poduczają
active adjectival participle		poduczający	poduczająca	poduczające	poduczający	poduczające
passive adjectival participle		poduczany	poduczana	poduczane	poduczani	poduczane
contemporary adverbial participle		poduczając
verbal noun		poduczanie