pokropić

Old Polish

From po- +‎ kropić. First attested in 1471.

pokropić pf

B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “pokropić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish pokropić. By surface analysis, po- +‎ kropić. First attested in 1471.[1]

pokropić pf (imperfective kropić) [+instrumental = with what]

(transitive) to sprinkle (to cover something by sprinkling a liquid on to it)
Synonyms: nakropić, okropić, skropić, spryskać
(reflexive) to sprinkle oneself
Synonym: skropić się
(reflexive) to sprinkle each other

Conjugation of pokropić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pokropić
future tense	1^st	pokropię			pokropimy
	2^nd	pokropisz			pokropicie
	3^rd	pokropi			pokropią
	impersonal	pokropi się
past tense	1^st	pokropiłem	pokropiłam		pokropiliśmy	pokropiłyśmy
	2^nd	pokropiłeś	pokropiłaś		pokropiliście	pokropiłyście
	3^rd	pokropił	pokropiła	pokropiło	pokropili	pokropiły
	impersonal	pokropiono
conditional	1^st	pokropiłbym	pokropiłabym		pokropilibyśmy	pokropiłybyśmy
	2^nd	pokropiłbyś	pokropiłabyś		pokropilibyście	pokropiłybyście
	3^rd	pokropiłby	pokropiłaby	pokropiłoby	pokropiliby	pokropiłyby
	impersonal	pokropiono by
imperative	1^st	niech pokropię			pokropmy
	2^nd	pokrop			pokropcie
	3^rd	niech pokropi			niech pokropią
passive adjectival participle		pokropiony	pokropiona	pokropione	pokropieni	pokropione
anterior adverbial participle		pokropiwszy
verbal noun		pokropienie

pokropić pf (imperfective kropić)

(intransitive, impersonal, of rain) to drizzle, to sprinkle (to rain lightly)
Synonyms: okropić, przekropić

Conjugation of pokropić

B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “pokropić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN