pomarszczyć

Polish

Etymology

From po- +‎ marszczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈmar.ʂt͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -arʂt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: po‧mar‧szczyć

Verb

pomarszczyć pf

  1. (transitive) to crease somewhat, to wrinkle somewhat
  2. (reflexive) to wrinkle (to develop irreversibly wrinkles; to age)
  3. (reflexive) to get wrinkled

Conjugation
Conjugation of pomarszczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pomarszczyć
future tense 1st pomarszczę pomarszczymy
2nd pomarszczysz pomarszczycie
3rd pomarszczy pomarszczą
impersonal pomarszczy się
past tense 1st pomarszczyłem pomarszczyłam pomarszczyliśmy pomarszczyłyśmy
2nd pomarszczyłeś pomarszczyłaś pomarszczyliście pomarszczyłyście
3rd pomarszczył pomarszczyła pomarszczyło pomarszczyli pomarszczyły
impersonal pomarszczono
conditional 1st pomarszczyłbym pomarszczyłabym pomarszczylibyśmy pomarszczyłybyśmy
2nd pomarszczyłbyś pomarszczyłabyś pomarszczylibyście pomarszczyłybyście
3rd pomarszczyłby pomarszczyłaby pomarszczyłoby pomarszczyliby pomarszczyłyby
impersonal pomarszczono by
imperative 1st niech pomarszczę pomarszczmy
2nd pomarszcz pomarszczcie
3rd niech pomarszczy niech pomarszczą
passive adjectival participle pomarszczony pomarszczona pomarszczone pomarszczeni pomarszczone
anterior adverbial participle pomarszczywszy
verbal noun pomarszczenie

Derived terms
adjective
  • pomarszczony

Further reading
  • pomarszczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pomarszczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.