popierać

Polish

Etymology

From poprzeć +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈpjɛ.rat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛrat͡ɕ
  • Syllabification: po‧pie‧rać

Verb

popierać impf (perfective poprzeć)

  1. (transitive) to support, to back

Conjugation
Conjugation of popierać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive popierać
present tense 1st popieram popieramy
2nd popierasz popieracie
3rd popiera popierają
impersonal popiera się
past tense 1st popierałem popierałam popieraliśmy popierałyśmy
2nd popierałeś popierałaś popieraliście popierałyście
3rd popierał popierała popierało popierali popierały
impersonal popierano
future tense 1st będę popierał,
będę popierać
 będę popierała,
będę popierać
 będziemy popierali,
będziemy popierać
 będziemy popierały,
będziemy popierać
2nd będziesz popierał,
będziesz popierać
 będziesz popierała,
będziesz popierać
 będziecie popierali,
będziecie popierać
 będziecie popierały,
będziecie popierać
3rd będzie popierał,
będzie popierać
 będzie popierała,
będzie popierać
 będzie popierało,
będzie popierać
 będą popierali,
będą popierać
 będą popierały,
będą popierać
impersonal będzie popierać się
conditional 1st popierałbym popierałabym popieralibyśmy popierałybyśmy
2nd popierałbyś popierałabyś popieralibyście popierałybyście
3rd popierałby popierałaby popierałoby popieraliby popierałyby
impersonal popierano by
imperative 1st niech popieram popierajmy
2nd popieraj popierajcie
3rd niech popiera niech popierają
active adjectival participle popierający popierająca popierające popierający popierające
passive adjectival participle popierany popierana popierane popierani popierane
contemporary adverbial participle popierając
verbal noun popieranie

Further reading
  • popierać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • popierać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.