porozmawiać

Polish

Etymology

From po- +‎ rozmawiać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔ.rɔzˈma.vjat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -avjat͡ɕ
  • Syllabification: po‧roz‧ma‧wiać

Verb

porozmawiać pf (imperfective rozmawiać)

  1. (intransitive) to talk, to speak, to converse, to chat
    Musimy porozmawiać. ― We need to talk.

Conjugation
Conjugation of porozmawiać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive porozmawiać
future tense 1st porozmawiam porozmawiamy
2nd porozmawiasz porozmawiacie
3rd porozmawia porozmawiają
impersonal porozmawia się
past tense 1st porozmawiałem porozmawiałam porozmawialiśmy porozmawiałyśmy
2nd porozmawiałeś porozmawiałaś porozmawialiście porozmawiałyście
3rd porozmawiał porozmawiała porozmawiało porozmawiali porozmawiały
impersonal porozmawiano
conditional 1st porozmawiałbym porozmawiałabym porozmawialibyśmy porozmawiałybyśmy
2nd porozmawiałbyś porozmawiałabyś porozmawialibyście porozmawiałybyście
3rd porozmawiałby porozmawiałaby porozmawiałoby porozmawialiby porozmawiałyby
impersonal porozmawiano by
imperative 1st niech porozmawiam porozmawiajmy
2nd porozmawiaj porozmawiajcie
3rd niech porozmawia niech porozmawiają
anterior adverbial participle porozmawiawszy
verbal noun porozmawianie

Further reading
  • porozmawiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • porozmawiać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.