poszczycić
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /pɔˈʂt͡ʂɨ.t͡ɕit͡ɕ/
- Rhymes: -ɨt͡ɕit͡ɕ
- Syllabification: po‧szczy‧cić
Verb
poszczycić pf
- (reflexive, literary) to boast [+instrumental = something] (to possess something special)
- Synonym: pochlubić się
Conjugation
Conjugation of poszczycić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | poszczycić | |||||
| future tense | 1st | poszczycę | poszczycimy | |||
| 2nd | poszczycisz | poszczycicie | ||||
| 3rd | poszczyci | poszczycą | ||||
| impersonal | poszczyci się | |||||
| past tense | 1st | poszczyciłem | poszczyciłam | poszczyciliśmy | poszczyciłyśmy | |
| 2nd | poszczyciłeś | poszczyciłaś | poszczyciliście | poszczyciłyście | ||
| 3rd | poszczycił | poszczyciła | poszczyciło | poszczycili | poszczyciły | |
| impersonal | poszczycono | |||||
| conditional | 1st | poszczyciłbym | poszczyciłabym | poszczycilibyśmy | poszczyciłybyśmy | |
| 2nd | poszczyciłbyś | poszczyciłabyś | poszczycilibyście | poszczyciłybyście | ||
| 3rd | poszczyciłby | poszczyciłaby | poszczyciłoby | poszczyciliby | poszczyciłyby | |
| impersonal | poszczycono by | |||||
| imperative | 1st | niech poszczycę | poszczyćmy | |||
| 2nd | poszczyć | poszczyćcie | ||||
| 3rd | niech poszczyci | niech poszczycą | ||||
| anterior adverbial participle | poszczyciwszy | |||||
| verbal noun | poszczycenie | |||||
Further reading
- poszczycić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- poszczycić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.