pouczać

Polish

Etymology

From pouczyć +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈu.t͡ʂat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ʂat͡ɕ
  • Syllabification: po‧u‧czać

Verb

pouczać impf (perfective pouczyć)

  1. (transitive) to instruct, to edify
  2. (transitive) to admonish, to warn
  3. (reflexive) to study for some time

Conjugation
Conjugation of pouczać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pouczać
present tense 1st pouczam pouczamy
2nd pouczasz pouczacie
3rd poucza pouczają
impersonal poucza się
past tense 1st pouczałem pouczałam pouczaliśmy pouczałyśmy
2nd pouczałeś pouczałaś pouczaliście pouczałyście
3rd pouczał pouczała pouczało pouczali pouczały
impersonal pouczano
future tense 1st będę pouczał,
będę pouczać
 będę pouczała,
będę pouczać
 będziemy pouczali,
będziemy pouczać
 będziemy pouczały,
będziemy pouczać
2nd będziesz pouczał,
będziesz pouczać
 będziesz pouczała,
będziesz pouczać
 będziecie pouczali,
będziecie pouczać
 będziecie pouczały,
będziecie pouczać
3rd będzie pouczał,
będzie pouczać
 będzie pouczała,
będzie pouczać
 będzie pouczało,
będzie pouczać
 będą pouczali,
będą pouczać
 będą pouczały,
będą pouczać
impersonal będzie pouczać się
conditional 1st pouczałbym pouczałabym pouczalibyśmy pouczałybyśmy
2nd pouczałbyś pouczałabyś pouczalibyście pouczałybyście
3rd pouczałby pouczałaby pouczałoby pouczaliby pouczałyby
impersonal pouczano by
imperative 1st niech pouczam pouczajmy
2nd pouczaj pouczajcie
3rd niech poucza niech pouczają
active adjectival participle pouczający pouczająca pouczające pouczający pouczające
passive adjectival participle pouczany pouczana pouczane pouczani pouczane
contemporary adverbial participle pouczając
verbal noun pouczanie

Further reading
  • pouczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pouczać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.