poufalić

Polish

Etymology

From poufały + -ić.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔ.uˈfa.lit͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -alit͡ɕ
  • Syllabification: po‧u‧fa‧lić

Verb

poufalić impf (perfective spoufalić)

  1. (transitive) to familiarize (make familiar)
    Synonyms: bratać, spoufalać
  2. (reflexive) to familiarize (become familiar)
    Synonyms: bratać się, spoufalać się
  3. (reflexive) to schmooze

Conjugation

Derived terms

verbs
adverb
  • poufale
noun
  • poufalec

Further reading

  • poufalić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poufalić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.