praenuntiatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praenuntiō

Participle

praenuntiātus m (feminine praenuntiāta, neuter praenuntiātum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praenuntiātus praenuntiāta praenuntiātum praenuntiātī praenuntiātae praenuntiāta
Genitive praenuntiātī praenuntiātae praenuntiātī praenuntiātōrum praenuntiātārum praenuntiātōrum
Dative praenuntiātō praenuntiātae praenuntiātō praenuntiātīs praenuntiātīs praenuntiātīs
Accusative praenuntiātum praenuntiātam praenuntiātum praenuntiātōs praenuntiātās praenuntiāta
Ablative praenuntiātō praenuntiātā praenuntiātō praenuntiātīs praenuntiātīs praenuntiātīs
Vocative praenuntiāte praenuntiāta praenuntiātum praenuntiātī praenuntiātae praenuntiāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.