pronosticar
Catalan
Etymology
From Medieval Latin prognosticāre, present active infinitive of prognosticō, from prognosticus, from Ancient Greek προγνωστικός (prognōstikós, “foreknowing”).
Pronunciation
- (Balearic) IPA(key): /pɾo.nos.tiˈka/
- (Central) IPA(key): /pɾu.nus.tiˈka/
- (Valencian) IPA(key): /pɾo.nos.tiˈkaɾ/
- Homophone: pronosticà
- Rhymes: -a(ɾ)
Verb
pronosticar (first-person singular present pronostico, past participle pronosticat)
Conjugation
Related terms
Further reading
- “pronosticar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “pronosticar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “pronosticar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “pronosticar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Anagrams
Spanish
Etymology
From Medieval Latin prognōsticāre, present active infinitive of prognōsticō, from prognōsticus, from Ancient Greek προγνωστικός (prognōstikós, “foreknowing”), from πρό- (pró-) + γνωστικός (gnōstikós, “of or for knowing, good at knowing”), from γιγνώσκω (gignṓskō, “to learn, know, perceive, mark, learn”).
Pronunciation
- IPA(key): /pɾonostiˈkaɾ/ [pɾo.nos.t̪iˈkaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: pro‧nos‧ti‧car
Verb
pronosticar (first-person singular present pronostico, first-person singular preterite pronostiqué, past participle pronosticado)
- to forecast, prognosticate, foresee
Conjugation
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive pronosticar | |||||||
dative | pronosticarme | pronosticarte | pronosticarle, pronosticarse | pronosticarnos | pronosticaros | pronosticarles, pronosticarse | |
accusative | pronosticarme | pronosticarte | pronosticarlo, pronosticarla, pronosticarse | pronosticarnos | pronosticaros | pronosticarlos, pronosticarlas, pronosticarse | |
with gerund pronosticando | |||||||
dative | pronosticándome | pronosticándote | pronosticándole, pronosticándose | pronosticándonos | pronosticándoos | pronosticándoles, pronosticándose | |
accusative | pronosticándome | pronosticándote | pronosticándolo, pronosticándola, pronosticándose | pronosticándonos | pronosticándoos | pronosticándolos, pronosticándolas, pronosticándose | |
with informal second-person singular tú imperative pronostica | |||||||
dative | pronostícame | pronostícate | pronostícale | pronostícanos | not used | pronostícales | |
accusative | pronostícame | pronostícate | pronostícalo, pronostícala | pronostícanos | not used | pronostícalos, pronostícalas | |
with informal second-person singular vos imperative pronosticá | |||||||
dative | pronosticame | pronosticate | pronosticale | pronosticanos | not used | pronosticales | |
accusative | pronosticame | pronosticate | pronosticalo, pronosticala | pronosticanos | not used | pronosticalos, pronosticalas | |
with formal second-person singular imperative pronostique | |||||||
dative | pronostíqueme | not used | pronostíquele, pronostíquese | pronostíquenos | not used | pronostíqueles | |
accusative | pronostíqueme | not used | pronostíquelo, pronostíquela, pronostíquese | pronostíquenos | not used | pronostíquelos, pronostíquelas | |
with first-person plural imperative pronostiquemos | |||||||
dative | not used | pronostiquémoste | pronostiquémosle | pronostiquémonos | pronostiquémoos | pronostiquémosles | |
accusative | not used | pronostiquémoste | pronostiquémoslo, pronostiquémosla | pronostiquémonos | pronostiquémoos | pronostiquémoslos, pronostiquémoslas | |
with informal second-person plural imperative pronosticad | |||||||
dative | pronosticadme | not used | pronosticadle | pronosticadnos | pronosticaos | pronosticadles | |
accusative | pronosticadme | not used | pronosticadlo, pronosticadla | pronosticadnos | pronosticaos | pronosticadlos, pronosticadlas | |
with formal second-person plural imperative pronostiquen | |||||||
dative | pronostíquenme | not used | pronostíquenle | pronostíquennos | not used | pronostíquenles, pronostíquense | |
accusative | pronostíquenme | not used | pronostíquenlo, pronostíquenla | pronostíquennos | not used | pronostíquenlos, pronostíquenlas, pronostíquense |
Related terms
- pronosticador
- pronóstico
- pronosticón
Further reading
- “pronosticar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014