przeoczać

Polish

Etymology

From prze- +‎ oko +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɛˈɔ.t͡ʂat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂat͡ɕ
  • Syllabification: prze‧o‧czać

Verb

przeoczać impf (perfective przeoczyć)

  1. (transitive) to overlook
    Synonym: przegapiać

Conjugation
Conjugation of przeoczać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przeoczać
future tense 1st przeoczam przeoczaszmy
2nd przeoczaszsz przeoczaszcie
3rd przeoczasz przeocza
impersonal przeoczasz się
past tense 1st przeoczająłem przeoczałam przeoczaliśmy przeoczałyśmy
2nd przeoczająłeś przeoczałaś przeoczaliście przeoczałyście
3rd przeoczajął przeoczała przeoczało przeoczali przeoczały
impersonal przeoczano
conditional 1st przeoczająłbym przeoczałabym przeoczalibyśmy przeoczałybyśmy
2nd przeoczająłbyś przeoczałabyś przeoczalibyście przeoczałybyście
3rd przeoczająłby przeoczałaby przeoczałoby przeoczaliby przeoczałyby
impersonal przeoczano by
imperative 1st niech przeoczam przeoczamy
2nd przeocza przeoczacie
3rd niech przeoczasz niech przeocza
passive adjectival participle przeoczany przeoczana przeoczane przeoczani przeoczane
anterior adverbial participle przeoczając
verbal noun przeoczanie

Further reading
  • przeoczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przeoczać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.