przewiać

Polish

Etymology

From prze- +‎ wiać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɛ.vjat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛvjat͡ɕ
  • Syllabification: prze‧wiać

Verb

przewiać pf (imperfective przewiewać)

  1. (transitive) to blow, to move by blowing
  2. (transitive, of the wind) to chill
  3. (transitive) to winnow, to husk

Conjugation
Conjugation of przewiać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przewiać
future tense 1st przewieję przewiejemy
2nd przewiejesz przewiejecie
3rd przewieje przewieją
impersonal przewieje się
past tense 1st przewiałem przewiałam przewialiśmy przewiałyśmy
2nd przewiałeś przewiałaś przewialiście przewiałyście
3rd przewiał przewiała przewiało przewiali przewiały
impersonal przewiano
conditional 1st przewiałbym przewiałabym przewialibyśmy przewiałybyśmy
2nd przewiałbyś przewiałabyś przewialibyście przewiałybyście
3rd przewiałby przewiałaby przewiałoby przewialiby przewiałyby
impersonal przewiano by
imperative 1st niech przewieję przewiejmy
2nd przewiej przewiejcie
3rd niech przewieje niech przewieją
passive adjectival participle przewiany przewiana przewiane przewiani przewiane
anterior adverbial participle przewiawszy
verbal noun przewianie

Further reading
  • przewiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przewiać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.