przodować

Polish

From przód +‎ -ować.

przodować impf

Conjugation of przodować impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przodować
present tense	1^st	przoduję			przodujemy
	2^nd	przodujesz			przodujecie
	3^rd	przoduje			przodują
	impersonal	przoduje się
past tense	1^st	przodowałem	przodowałam		przodowaliśmy	przodowałyśmy
	2^nd	przodowałeś	przodowałaś		przodowaliście	przodowałyście
	3^rd	przodował	przodowała	przodowało	przodowali	przodowały
	impersonal	przodowano
future tense	1^st	będę przodował, będę przodować	będę przodowała, będę przodować		będziemy przodowali, będziemy przodować	będziemy przodowały, będziemy przodować
	2^nd	będziesz przodował, będziesz przodować	będziesz przodowała, będziesz przodować		będziecie przodowali, będziecie przodować	będziecie przodowały, będziecie przodować
	3^rd	będzie przodował, będzie przodować	będzie przodowała, będzie przodować	będzie przodowało, będzie przodować	będą przodowali, będą przodować	będą przodowały, będą przodować
	impersonal	będzie przodować się
conditional	1^st	przodowałbym	przodowałabym		przodowalibyśmy	przodowałybyśmy
	2^nd	przodowałbyś	przodowałabyś		przodowalibyście	przodowałybyście
	3^rd	przodowałby	przodowałaby	przodowałoby	przodowaliby	przodowałyby
	impersonal	przodowano by
imperative	1^st	niech przoduję			przodujmy
	2^nd	przoduj			przodujcie
	3^rd	niech przoduje			niech przodują
active adjectival participle		przodujący	przodująca	przodujące	przodujący	przodujące
contemporary adverbial participle		przodując
verbal noun		przodowanie

adjective

nouns