przymilić

Polish

Etymology

From przy- +‎ miły +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɨˈmi.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ilit͡ɕ
  • Syllabification: przy‧mi‧lić

Verb

przymilić pf (imperfective przymilać)

  1. (reflexive) to cater, to fawn, to ingratiate oneself, to pander, to simper [+ do (genitive) = to/with someone]

Conjugation
Conjugation of przymilić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przymilić
future tense 1st przymilę przymilimy
2nd przymilisz przymilicie
3rd przymili przymilą
impersonal przymili się
past tense 1st przymiliłem przymiliłam przymililiśmy przymiliłyśmy
2nd przymiliłeś przymiliłaś przymililiście przymiliłyście
3rd przymilił przymiliła przymiliło przymilili przymiliły
impersonal przymilono
conditional 1st przymiliłbym przymiliłabym przymililibyśmy przymiliłybyśmy
2nd przymiliłbyś przymiliłabyś przymililibyście przymiliłybyście
3rd przymiliłby przymiliłaby przymiliłoby przymililiby przymiliłyby
impersonal przymilono by
imperative 1st niech przymilę przymilmy
2nd przymil przymilcie
3rd niech przymili niech przymilą
anterior adverbial participle przymiliwszy
verbal noun przymilenie

Further reading
  • przymilić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przymilić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.